เปียรี่ กับการค้นหาขั้วโลกเหนือ

โรเบอร์ต อี เปียรี่ (Robert E. Peary) แห่งรัฐนาวีอเมริกันได้เพียรพยายามศึกษา และตระเตรียมการเดินทางไปสำรวจขั้วโลกเหนืออย่างขมักเขม้นเป็นเวลานาน เพราะการสำรวจครั้งนี้เป็นการออกเดินทางเผชิญภัยครั้งใหญ่สุด และถ้าสำเร็จก็จะมีชื่อเสียงมากที่สุดด้วยเหมือนกัน ในขณะที่เขากำลังสำรวจมหาสมุทรอาร์คติคอยู่นั้น เปียรี่ได้พบวิธีการต่าง ๆของชาวเอสกิโม การใช้เครื่องแต่งตัวป้องกันความหนาวเหน็บของอากาศขั้วโลกเหนือ พบวิธีใช้สุนัขลากเลื่อนไปบนน้ำแข็ง พบวิธีสร้างกระท่อมน้ำแข็งเป็นที่พักซึ่งดีกว่าเต๊นท์ผ้า ซึ่งให้ความอบอุ่นน้อยกว่าและยังต้องแบกพาไปด้วย นอกจากนี้เขายังได้อบรม และฝึกหัดคนของเขากับชาวเอสกิโมบางคนไว้ สำหรับการเดินทางให้ถึงขั้วโลกเหนืออีกด้วย พอถึงฤดูร้อนของปี ค.ศ. 1908 เปียรี่ก็ลงเรือลำหนึ่งแล้วร่องขึ้นไปทางทิศเหนือของกรีนแลนด์ แล้วก็ยอมให้เรือลำนั้นติดอยู่ในทะเลน้ำแข็งอยู่ตรงนั้น เขารู้ดีว่านักสำรวจคนอื่น ๆ พยายามออกสำรวจขั้วโลกเหนือในฤดูร้อนซึ่งขณะนั้นน้ำแข็งแตกลอยเพ่นพ่าน และการเดินทางเต็มไปด้วยอันตรายอย่างยิ่ง จึงไม่มีใครพบความสำเร็จสำหรับตัวเขาเองไม่อยากพบกับเหตุการณ์เช่นนั้นอีก จึงคิดออกสำรวจกันในฤดูหนาว เพราะในฤดูหนาวการเดินทางบนน้ำเข็งทำได้ง่ายและสะดวกยิ่งนัก การออกเดินทางค้นหาจุดหรือตำแหน่งของขั้วโลกเหนือเริ่มขึ้นในฤดูหนาว วันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 1909 พร้อมด้วยคน 19 คน เลื่อนน้ำแข็ง 19 อัน กับสุนัข 123 ตัว หลังจากได้เผชิญกับอันตรายต่าง ๆ อย่างทั้งธรรมชาติของดินฟ้าอากาศและโรคภัยไข้เจ็บ คณะของเปียรี่ก็ไปถึงจุดที่ตั้งของขั้วโลกเหนือ เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1909 เป็นความสำเร็จที่คนทั่วโลกตื่นเต้นยินดียิ่งนัก